دروغ ارمغان اسلام

دروغ ارمغان اسلام
این عنوان شایعه ای است که در شبکههای اجتماعی و در بازه های زمانی مختلف منتشر شد. در این شایعه نویسنده متن، نظر برخی از پیامبران و پادشاهان در رابطه با دروغ را آورده و آنرا در مقابل نظر روحانیت یا آخوند قرار داده است. متن کامل شایعه به صورت زیر است:
«چگونه شد که مردم ایران دروغگفتن را آغاز کردند؟
زرتشت: در سرزمین من دروغگفتن حرام است.
کوروش: بزرگ مرد پارسی دروغ نگوید حتی به هنگام مرگ در میدان جنگ
داریوش هخامنشی: اهورامزدا دروغگفتن را از سرزمین و مردم من دور نگه دار
شاپور ساسانی: انسان ضعیف دروغگو است.
آخوند: در سه جا دروغگویی نیکوست میدان جنگ و به زنان و اصلاح بین مردم
پاسخ به شایعه دروغ ارمغان اسلام
در پاسخ به این شایعه باید دانست که در واقع اسلام هیچگاه امر به دروغ گفتن نکرده بلکه در شرایط و موارد اضطرار آن را بلا اشکال دانسته است. در ادامه باید گفت که راستگویی و مبارزه با دروغگویی از اهمیت فوقالعادهای در تعلیمات اسلامی برخوردار می باشد.
نظر امام صادق در رابطه با دروغ در اسلام:
همینطور امام صادق می فرماید نگاه به رکوع و سجود طولانی افراد نکنید چرا که ممکن است عادت آنها شده باشد به طوری که اگر آن را ترک کنند ناراحت شوند ولی نگاه به راستگویی و امانتداری آنها کنید یعنی راستگویی و امانتداری را که خوبی و ایمان افراد می باشد.
مبارزه با دروغ در اسلام
مبارزه با دروغگویی در اسلام از اهمیت فوق العاده ای در تعلیمات اسلامی برخوردار بوده و اصولا به عنوان یک اصل در بیشتر مجامع بشری پذیرفته شده است.
ولی در دین اسلام و در شرایطی که یک دروغ در راستای مصالحی باشد که اهمیت آن برتر از زشتی دروغ گفتن است، گفتن دروغ در اسلام را می توان به صورت موردی مجاز دانست و این سخنان منتسب به کوروش و داریوش هخامنشی را نمی توان به صورت مطلق مورد پذیرش قرار داد.
چند نمونه از برخی موارد استثنا دروغ در اسلام:
- آیا اگر در موردی، یک سخن صد در صد راست و درستی که به یک جنایت کار گفته شده و منجر به کشته شدن فرد کاملا بی گناهی شود، شما و یا هر عاقل دیگری آن را تأیید خواهید کرد؟!
- آیا اگر با گفتن سخن راستی، بنیاد یک خانواده از هم پاشیده شود، حتی اگر در مورد آن از شما پرسشی به عمل آید، پاسخ صحیح را بر زبان خواهید آورد و آن خانواده را نابود خواهید کرد؟!
- اگر با گفتن دروغی کوچک بتوانید میان دو کشور یا گروهی که سال ها از هم کینه به دل داشته و به جنگ با یکدیگر پرداخته اند، صلح و صفا برقرار کنید، به بهانه راستگو بودن از گفتن آن دریغ خواهید نمود؟! و… .
- بسیار بعید به نظر می رسد که پادشاهان هوشمندی چون کوروش و یا هر فرد عاقل دیگر، به این ظرافتی که مبتنی بر انگیزه دروغگویی است پی نبرده و سخنی غیر منطقی را بر زبان آورند.
مواردی کوتاه از تاکیدات دین اسلام به راستگویی و پرهیز از دروغگویی:
گفتن دروغ در اسلام از بدترین معایب، زشت ترین گناهان و منشأ بسیاری از مفاسد است و بالطبع از کارهای زشت و ناپسند و عادت به آن از رذایل اخلاقی و از گناهان کبیره است و تا ضرورت و مصلحت مهمی در میان نباشد ، دروغگفتن جایز نمی باشد.
اهمیت دروغ در آیات و روایات
آیات و روایات بسیاری در زمینه زشتی دروغ در اسلام سخن می گویند و آیات تکان دهنده ای حتی دروغگو را در ردیف کافران و منکران آیات الهی می شمارند که برخی از نمونه ها را می توانید در سوره های مقابل مشاهده کنید: سوره نحل آیه ۱۱۶، سوره زمر آیه ۳، سوره نحل آیه ۱۰۵
در روایات و احادیث هم موارد بسیار زیادی به مذمت و رد دروغگویی اختصاص دارد که به راحتی در اینترنت در دسترس است.
حال سوال اینجاست که آیا برای سخنانی که در متن به کورش و داریوش و دیگران منتسب شده نیز چون موارد بالا سند قابل عرضه ای وجود دارد؟